رومینا را پدرش نکُشت!
فاجعهی رومینا، تنها قتل یک نوجوان ۱۳-۱۴ ساله نیست، در هم پاشی چند خانوادهی درگیر ماجرا نیز نیست، بل که لکه ننگی است شرم آور، بر دامن جامعهای با فرهنگ فرسوده یِ سنتیِ “مردسالار”!؟
جامعهای که نیمی از ساکنانش، خود را قیم و بزرگترِ نیمهی دیگر، میداند. جامعهای که گرفتار یک توهمِ پوچ و بی پایه است، که زن، کمتر از مرد شعور دارد!؟
دو عاملی که پیدایش و برقراری این پدیده را، رقم زدهاند: “مردسالاری و مذهب” هستند
…
اینجاست که باید پرسید، قاتل رومینا کیست یا چیست؟؟
رومینا، پدرش و خانوادهاش، قربانی فاجعهی مردسالاری و عوامفریبی جامعهی روحانیت هستند. پدر رومینا “تنها” وسیلهی قتل بود. آنچه باعث چنین عملِ فاجعه انگیز و غیر انسانی میشود و هزاران رومینا را قربانی میکند؛ فرهنگ تخریبی مردسالاری و عوامفریبی جامعهی روحانیت است.
برای رهائی کامل از این پدیدهی پلید و شرم آور، نیاز به دو گامِ مشخص داریم:
نخست، آگاهی و شناخت شرایط، یعنی باید انسان و شهروند بشویم.
دوم، باید مروجان این نابرابریِ ساختگی و “من درآوردی” را حذف کنیم.
خرداد ۱۳۹۹