مبارزه ی زنان ایران با نابرابری و بی عدالتی

مبارزه ی زنان ایران از صد سال گذشته تا بحال با بن بست های زیادی برخورد کرده است.

“ما در جامعه ای نابرابر یعنی “خداسالار” و در شرایطی غیرقانونمند و فاقد عدالت اجتماعی پرورش یافته ایم”.  (۱)

جامعه ای که نه تنها در کمبودهای فرهنگی و خرافات مذهبی غرق است بلکه با سلطه ی جامعه ی روحانیت بر تمام هستی و زندگی ما زنان روبروست. 

جامعه ی روحانیت با شناخت و سوء استفاده از جامعه ی سنتی مردسالار، برای حفظ منافع خود، دیواری بین فرزندان ایران زمین (زن و مرد) بوجود آورده است.  در یک طرف دیوار به مردان میگویند که شما برتر از زنان هستید و حق دارید که با بی عدالتی و زور و خشونت بر زنان سلطه داشته باشید، و در سوی دیگر دیوار با قانون های زن ستیز،  زنان را از حق و حقوق شهروندی خود محروم می کنند و با عوامفریبی به زنان  میگویند که ارزش و احترام شما در اطاعت از این قوانین غیر انسانی  و نابرابراست.   هر چه این دیوارجدایی بین زن و مرد مستحکم تر باشد، منافع جامعه ی روحانی در حفاظت بیشتری خواهد بود.

درمیهنمان نابرابری ها پرورده ی باور جامعه به خداسالاری، مردسالاری و پدرسالاری است. در جامعه ی خداسالار، انسان (زن و مرد) حق انتخاب ندارد، و اراده ی خود را تسلیم می کند. (۲) زندگی بر مبنای قضا و قدر و سرنوشت است، قضا و قدر یعنی هر اتفاقی در زندگی ما بیافتد از قبل برایمان مشخص کرده اند و ما سزاوار آن هستیم و هیچ توانایی مقابله با آن را نداریم . در این جامعه روحانیت (خداسالار و مردسالار) مدعی مشروعیت الهی است، سمبل زور و نابرابری و یک واسطه بین خدا و انسان که اهداف خداسالاری و مردسالاری را به جامعه تحمیل کند.  

 آمار دقیق در دست نداریم که چند درصد از زنان ایران با این جهل و نادانی و زور و نابرابری در مبارزه هستند ولی مبارزه ی برخی از زنان ایران در چهل سال گذشته تاثیر زیادی در پرورش حرکت مدنی کرده است.  این زنان آگاه و شجاع و مبارز در چهار ده ی گذشته با از خودگذشتگی در صف اول مبارزه برای کسب آزادی و مردمسالاری قرار گرفته اند.  جنبش آزادیبخش زنان ایران مانند تمام حرکت ها در یک جامعه ی سنتی و مذهبی، با کمبودیهای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی روبرو بوده است، ولی با وجود تمام این موانع در حال رشد و حرکت بوده است.   برای مثال تلاش زنان برای مبارزه  با قوانین تبعیض آمیز مانند” کمپین یک ملیون امضا” ،  “جمع هم اندیشی زنان” ، “کمپین زنان و مردان علیه خشونت تا  ۸ مارس”، و شکل گیری تجمعات و جلسات و اعتراضات با وجود تمام محدودیت ها و سرکوب ها از طرف حاکمیت. از دید ما زنان آزادیخواه و استقلال طلب و وطن دوست خارج از کشور، جنبش مدنی زنان ایران امیدی است برای اینده ی بهتر برای تمام فرزندان ایران.  

کمیته ی زنانِ اندیشکده بر این باور است که دگرگونی شرایط کنونی ایران بدست زنان و مردان توانمند و آگاه رقم زده خواهد شد،  در این راه جنبش مدنی ، مستقل و آزادیبخش زنان ایران نقش کلیدی را ایفا خواهد کرد.

پاینده باد ایران!

کمیته زنان اندیشکده

۱۸  اسفند  ۱۳۹۸

۸ مارس ۲۰۲۰